Coschap Week 8 + Trip naar Kuala Lumpur

Maandag 4 juni
Mijn wekker liep om 07.00 af, want het was weer tijd om te gaan hardlopen. Het ging weer best lekker, maar iets minder hard dan de vorige keer. Om 08.30 was ik weer in het ziekenhuis, maar het bleek toch al om 08.00 begonnen te zijn, dus ik kwam net op het eind van het college binnen. Mijn begeleider had even niet door dat het maandag was i.p.v. zondag. Na het college gingen we naar de afdeling van de mannen om daar de visite te doen. Het opmerkelijkste vandaag was dat er een jongen van 22 jaar lag, waarbij 2 jaar geleden al een endeldarmtumor was ontdekt. Dit is iets wat normaal pas zeker na de 40 jaar voorkomt. Om 10.00 was de visite hier afgelopen en mijn begeleider zei dat ik bij haar kantoor even 10 minuten moest wachten, zodat ze de toets met mij kon bespreken. Ze hadden mij dus van tevoren niet gezegd dat bij deze toets er ook punten afgingen bij foute antwoorden, anders had ik natuurlijk niet alles ingevuld. Ik had nu 38,8% goed, maar ik had ongeveer 75 van de 125 vragen goed beantwoord, dus ik was best tevreden. Ik moest nog even langs de Mydin voor een deel van mijn lunch, waarna ik thuis weer een was gedraaid heb. Daarna ben ik verder gaan werken aan mijn verslag op de laptop. Aan het einde van de middag nog wat dingen gedaan aan het fotoboek van China. We gaan om 19.30 in de hoop dat het restaurant waar we gisteren wilden eten en ze lekkere pasta hebben nu wel open is, maar helaas wederom niet. Waarschijnlijk hebben ze vakantie, althans dat is wat we kunnen maken van de vertaling van het blaadje op de rolluiken. We gaan naar de goedkope groentesoep tent en daar eet ik rijst met ei en een kippengroentesoep. Sandra kwam met het geweldige idee om ook cheese naan te halen, zodat we die in ieder geval ook nog hebben gehad. Het was weer een heerlijke avondmaaltijd. Rond 21.00 waren we terug thuis en daar ben ik verder gegaan met het fotoboek en rond 23.00 in mijn bedje gekropen.

Dinsdag 5 juni
Vandaag verlaat ik mijn bed om 07.00 en na een douche en ontbijt te hebben genomen, ben ik om 08.00 weer present in het ziekenhuis. We beginnen met de wardround op de mannenzaal, daarna naar de ICU en dan om 09.00 naar het OK complex. Er zijn vandaag een schildklieroperatie (totale thyroidectomie) en een galblaasverwijdering via een kijkoperatie (laparoscopische cholecystectomie). Jaja ik leer jullie ook nog wat medische termen in mijn vooral vakantievierende blog. De narcose bij de patiënte voor de schildklieroperatie wordt rond 09.15 gestart en om 09.30 starten ze dan toch echt met de operatie. Er zijn wel 5 artsen die steriel staan en bezig zijn met de operatie, die heel nauwkeurig plaats moet vinden. Er zijn heel veel kleine bloedvaatjes die naar de schildklier gaan en die moeten eerst afgeklemd worden, voordat ze de klier kunnen verwijderen, want anders wordt het een groot bloedbad. Ook moeten ze oppassen dat de zenuw naar de stembanden niet geraakt gaat worden. Mijn begeleidster komt rond 11.00 de OK binnen, want zij is de hoofdchirurg. Haar leerlingen zijn al een heel eind gekomen, maar het lukt ze niet om het 2e deel van de schildklier te vinden, dus ze maakt zich klaar om het over te nemen. Rond 12.45 houd ik het echt niet meer uit van de honger en ga ik naar huis, ondanks dat de operatie nog niet klaar is. Ik heb ook wel genoeg gezien, aangezien het steeds vrijwel hetzelfde is. De tumor die ze weghalen is echt enorm groot. Eenmaal buiten het ziekenhuis bedenk ik me dat ik geen sleutel heb en ik vrees dat er niemand thuis is, dus maar even vragen in de groepsapp. Ik had gelijk ,maar gelukkig heeft Pleun een sleutel, maar zij staat ook op OK, dus dan maar terug naar het OK complex om de sleutel op te halen. Na mijn lunch rond 14.00, ben ik maar weer eens verder gegaan met mijn eindverslag en het schiet aardig op vandaag. Ik ben alleen thuis, dus heerlijke werkomgeving. We vertrekken om 19.00 naar een restaurant om sushi te gaan eten, wat een erg geslaagd diner was. Papa stuurt mij ondertussen een foto dat mijn afspraak voor het TBC onderzoek is verplaatst naar een week later. DIT KAN HELEMAAL NIET, WANT DAN MOET IK AL COSCHAP LOPEN IN NEDERLAND! Ik moet een verklaring hebben dat ik TBC vrij ben, voordat ik in Nederland weer in een ziekenhuis mag werken. Gelukkig heeft papa kunnen regelen dat het toch in de juiste week is. Ik had alles van tevoren zo goed gepland, maar het valt nu toch weer mee. Eenmaal thuis ben ik nog verder gegaan aan mijn fotoboek. Ik was nog niet echt moe, dus het duurt dan in bed ook vrij lang voordat ik slaap.

Woensdag 6 juni
Ik ga vandaag mijn dag weer sportief beginnen, dus om 07.45 starten met hardlopen. Het was een prima hardloopronde, die beter ging dan verwacht. Ik had wel een ontbijtje verdiend, dus maar een yoghurt met banaan en Kellogs gegeten. Ik kijk wel weer uit naar mijn eigen vertrouwde ontbijt in Nederland: shake met yoghurt, banaan en blauwe bessen. Vandaag is de wardround pas om 09.00, omdat er eerst om 08.00 een presentatie is over een artikel, maar daar ga ik niet heen. Om 10.45 zijn we klaar met de ronde langs alle afdelingen. Ik heb al een aantal vragen gesteld aan een arts vandaag, dus ik besluit hem te vragen of hij een beoordeling wil invullen voor mij. Natuurlijk wil hij dat doen, nice, want nu heb ik alle beoordelingen bij elkaar en is het alleen nog zaak om mijn eindverslag af te maken. Effe buiten een appeltje eten en mezelf weer even hydrateren om daarna in de bieb driftig aan het verslag te werken onder het genot van een lekkere muziekje. Rond 13.45 naar huis om daar mijn lunch te scoren: effe alles opmaken wat ik nog heb, want vrijdag is de laatste dag dat we hier in ons appartement zijn. Om 15.00 hebben we ons eindgesprek met Dr. Norhafiza, de arts die alle stages regelt voor de Maastrichtse studenten. Eerst moesten we een evaluatieformulier invullen, waaruit bleek dat Engels soms best moeilijk is, best veel spelfouten gevonden. We gingen de gehele stage doornemen, maar ze vroeg ook vooral of we wel genoeg van het land gezien hadden. We hebben haar wat tips gegeven, maar ook zeker complimenten. Daarna kregen we ons felbegeerde eindcertificaat, waarna we nog een fotosessie hebben gehouden. Toen alles klaar was, ben ik nog naar de bied gegaan om aan mijn eindverslag te werken. Ik haal nog effe een nieuwe fles water, want het gaat er hier met liters tegelijk doorheen (misschien heb ik wel een groot aandeel?!). Daarna bij de subway een wrap en salade gehaald om deze thuis op te eten. Lars, Pleun en Angeniet gaan eten bij ‘The Bold Lab’, maar Anne, Sandra en ik blijven thuis en werken aan ons eindverslag. Rond 22.30 heb ik wel genoeg gedaan voor vandaag, maar het is ook al bijna af! In bed nog effe serie gekeken en dan slapen.

Donderdag 7 juni
07.00 uit de veren om te beginnen aan mijn laatste stagedag hier in Maleisië. We hadden van 08.00 tot 09.15 een college over het maken van vriescoupes (een techniek van de patholoog om naar een biopt te kijken). Het was alleen nogal saai, dus heb er vrij weinig van meegekregen. Ik was gisteren door mijn begeleidster uitgenodigd om naar de OK te gaan en daar mee te doen, natuurlijk doe ik dat. Om 09.30 was ik bij de juiste operatiekamer en toen moest ik mijn handen wassen en daarna kreeg ik mijn groene steriele jas en 2 paar steriele handschoenen aan. Ik mocht meehelpen bij een operatie waar ze een liesbreuk gingen herstellen bij een 41 jarige man. Het was erg leuk om te zien en doen, ondanks dat ik niet super veel heb gedaan. IK HEB WEL ALLES VAN HEEL DICHTBIJ GEZIEN! Daarna zorgen dat ik weer een sleutel had om naar huis te gaan. Thuis mijn laatste dingen qua lunch opgemaakt, want zaterdagochtend vertrekken we al terug naar Kuala Lumpur. Om 14.30 had ik mijn eindgesprek met de begeleider van chirurgie. Ze was erg tevreden en heeft mijn beoordeling dan ook goed ingevuld. Op de terugweg nog even langs de supermarkt brood halen en wasmiddel, zodat we nog de laatste paar wassen kunnen draaien. Ik ruim alvast wat dingen op en nog een beetje relaxen en dan rond 19.00 gaan we naar Little Switserland om daar gezellig ons diner te nuttigen. Het eten was lekker, maar wat minder dan de vorige keer. Er was nog wat ruimte in onze maagjes over, dus we lopen naar een toetjes restaurant dat 10 minuten verderop zit. Anne en ik lopen snellere dan de rest en denken met Google maps een goede route te hebben gevonden, maar helaas het loopt steeds dood, dus dan maar weer via de grotere weg. NATUURLIJK zijn wij nu als laatste bij het Up to U voor de toetjes. Het is erg lekker en we spelen nog een spelletje buiten op het ‘terras’. Ineens valt het met bakken uit de hemel, dus om te voorkomen dat we doorweekt zijn, gaan we toch maar even binnen zitten. Het blijft regenen, maar we willen wel graag naar huis, dan maar een grab besteld. Thuis kijken we nog een film met z’n allen en dan is het weer tijd om de rust van de nacht op te zoeken.

Vrijdag 8 juni
Mijn wekker staat om 05.55, want het inschrijven voor Genneps Gewiekste begint om stipt 06.00. Het duurt even, maar dan zijn we weer ingeschreven en wel als 5e. Daarna ga ik om 07.00 weer verder slapen. 09.30 opnieuw wakker. Laatste rondje hardlopen in Maleisië is een feit: 5km. Rond 11.00 is het tijd voor onze brunch bij Arnold’s Cycling Cafe: heerlijke croissant met tonijn en een chocolademelk. We gaan nog even met z’n allen naar de winkel om nog wat dingen te kopen: laatste souvenirs. Angeniet is een dagje weg met een van de Maleisische studenten, maar dat komt heel goed uit, want dan kunnen we wat dingen regelen voor haar verjaardag aankomende dinsdag. We hebben allerlei leuke cadeautjes gekocht en bedenken er nog wat uitdagende opdrachten voor in het vliegtuig bij. De dag bestaat voornamelijk uit de tas inpakken en alles opruimen en poetsen. Om 16.00 is het tijd voor de taart die we vanochtend bij het lunchcafé hadden gekocht. ’s Avonds gaan we alles opmaken wat er nog is aan eten, dus het worden pannenkoeken, tosti’s, kipnuggets en wentelteefjes. Als toetje hebben we ijs met meloen. De koelkast hoeft nu niet meer hard te werken, want het voedsel is vrijwel allemaal beland in ons maagdarmstelsel.

Zaterdag 9 juni
Om 06.30 is het tijd om het daglicht te gaan aanschouwen, want om 07.30 vertrekken we met de taxi naar vliegveld. We hebben dezelfde chauffeur als naar Redang en natuurlijk is hij nu ook weer veel veel te vroeg. We hebben alles in kunnen pakken en netjes achtergelaten. Het is stiekem best raar om je huisje van de afgelopen 2 maanden te verlaten. We vertrekken met een ruim busje naar het vliegveld, maar na 5 minuten bedenkt Lars nog even dood leuk ‘Volgens mij liggen mijn dure draadloze oortjes nog op mijn bed’. We rijden dus maar terug en ja inderdaad ze lagen op bed. Om 10.00 hebben we onze vlucht naar Kuala lumpur. Het is een zeer korte en prima vlucht van 1 uur. We worden op heb vliegveld opgehaald door een chauffeur die we zelf geregeld hadden en naar ons hostel gebracht. Het hostel bevindt zich een flatgebouw met 37 verdiepingen. We moeten even wachten, maar rond 14.00 kunnen we inchecken. We zijn met z’n 6’n en hebben 1 kamer met aparte badkamer: PRIMA! Een ideale plek om de laatste 2 nachten door te brengen. We hebben zelfs toegang tot de skypool op de 37ste verdieping met prachtig uitzicht over de stad. Na even omgekleed te hebben, gaan we in de grab naar China town en daar nog allerlei dingen te gaan kopen. De dames willen allemaal tassen kopen en verder gaat iedereen daar even lekker zijn eigen weg. Na afloop gaan we terug naar het hostel om daarna wat te gaan eten in de foodstreet. Terug in het appartement gaan we ons even opfrissen. We willen naar een hele grote club in Kuala Lumpur, maar helaas daar moeten we al 50 RM betalen om binnen te komen. OOHJA en nog 1 groot probleem, eigenlijk vooral kort. Ik heb een korte broek aan en dat mag niet, ik kon wel even een lange broek kopen bij een balie verderop, maar dat is ook al 40 RM. We besluiten om maar niet naar binnen te gaan, want dan moeten we ook nog zorgen dat we elkaar niet kwijt raken in deze immense club. Dat wordt best lastig als bijna ieder een lege mobiel heeft.
We gaan gewoon wat drinken bij een bar en daarna in de ballen bak en dan bij een soort club wat drinken en dansjes doen. Rond 04.00 gaan we terug naar ons hostel en om 05.00 is het dan tijd om de ogen te gaan sluiten.

Zondag 10 juni
Vandaag is een relax dag voor iedereen. Ik slaap tot bijna 15.00. Laten we het er maar op houden dat ik een schoonheidsslaapje heb gedaan en weer helemaal ben ontwaakt. We gaan nog even naar China Town om toch nog wat dingen in te slaan en dan is het tijd voor onze massage. Pleun, Lars en ik gaan voor een full body massage: HILARISCH. Ik werd gekraakt en gemasseerd, maar moest soms echt hard lachen. Anne, Angeniet en Sandra gaan voor een pedicure en gelakte nagels. We gaan daarna naar het winkelcentrum om naar een soort Action te gaan en besluiten dan ook daar ons diner te zoeken. We eten bij een noodle restaurant, maar we hebben niet heel veel tijd, want om 22.00 gaat het zwembad dicht en we willen toch nog wel echt even zwemmen en foto’s maken. We zijn rond 21.15 terug bij het appartement, dus even snel omkleden en op naar verdieping 37. Het uitzicht in het donker is echt prachtig, want de hele stad is verlicht. Als we genoeg foto’s hebben en omgekleed zijn, gaan we nog even chillen op de kamer. Daarna doen we nog een drankje in de stad bij het Hard Rock café. Het sluit helaas als erg vroeg, rond 00.30, maar we hebben nog geen zin om te slapen. We zien een Irish Pub in de buurt, dus we gaan daar nog een drankje doen. De magen beginnen te knorren, dus de pizza en snacks worden weer besteld. Rond 02.00 gaan we terug naar ons appartement en naar bed.

Maandag 11 juni
Rond 09.00 sta ik op en rond 10.00 gaan we naar het nabij gelegen winkelcentrum om eens een goed ontbijt te scoren. Mijn koffer is weer ingepakt en alles staat bij de receptie van het hostel. Het wordt een pannenkoek met mascarpone en slagroom, echt heel lekker. Om 12.00 moeten we uitchecken en we hebben geregeld dat we nog wel bij het zwembad kunnen komen. We gaan de middag besteden aan het zwembad om daar te zwemmen en/of chillen. Rond 16.00 gaan we naar het winkelcentrum om de allerlaatste Maleisische Ringit’s op te maken. We verzamelen om 18.15 beneden en gaan samen naar boven om de koffers op te halen bij het hostel. Om 18.30 hebben we de taxi vanuit ons hostel naar het vliegveld en dan gaat onze terugreis naar ons kikkerlandje Nederland beginnen. De reis naar het vliegveld wordt gecombineerd met veel file, dus we duren er lang over, maar om 20.30 zijn we er en kunnen we met alle bagage naar de bagageband om deze in te checken. Het is spannend of we geen te zware koffers hebben, maar dat valt gelukkig mee. Mijn koffer is PRECIES 23 kg, dus niet te zwaar. Anne heeft kunnen regelen dat haar bagage kosteloos tot Schiphol vliegt en niet naar Düsseldorf doorgaat. Bij de Mac Donalds zorgen we dat we niet met honger het vliegtuig in gaan. De heenreis zijn we op Schiphol ook begonnen met een Mac Donalds maaltijd, dus dat maakt de cirkel mooi rond. Na de maaltijd gaan we richting de gate: Angeniet blijft daar zitten, want ze voelt zich sinds zaterdag al echt helemaal niet lekker. De eerste douanecheck is echt zonder enige controle, maar het blijkt dat we voordat we het vliegtuig ingaan, dus nog een serieuze check hebben. In de wachtruimte komt het doel van de ruimte helaas ook letterlijk aan de orde, want het vliegtuig heeft vertraging en we moeten dus ruim 1 uur wachten, voordat we erin mogen. Rond 00.45 stijgen we eindelijk op om aan onze ruim 12 uur durende terugreis tegen de klok in te beginnen.

Dinsdag 12 juni
We landen om 06.40 op Schiphol en dan is het avontuur over, want we zijn weer op Nederlandse bodem. De bagage van de band halen gaat vrij vlot en dan is het tijd om afscheid te nemen van elkaar. Wel raar nadat we 2 maanden veel tijd met elkaar hebben doorgebracht.

Ik ben een beetje laat met dit verslag schrijven, want eenmaal in Nederland had ik het weer druk genoeg. Het posten van deze blog gebeurt vanuit mijn nieuwe stageplek: afdeling interne geneeskunde van het Laurentius Ziekenhuis in Roermond.

Jullie zullen de verhalen vanaf nu weer mondeling van mijn gaan horen, want ondanks dat ik het superleuk vond om deze blog te schrijven, ga ik er nu wel mee stoppen!

BEDANKT VOOR HET LEZEN ALLEMAAL!